پنجشنبه، 21 آذر ماه 1387 برابر با 2008 Thursday 11 December
از اواخر اردیبهشت ماه سال 1386 سلسله عملیات های پلیسی در سرتا سر کشور خصوصا در تهران از طریق نهاد های انتظامی و امنیتی با نام طرح ارتقای امنیت اجتماعی شروع شد ، که موجی از تنش ها و حاشیه ها را در ابعاد داخلی و خارجی رقم زد. مسلما افکار عمومی در سایه حمایت رسانه های دولتی ، از این طرح تنها آنچه را که گردانندگان پشت صحنه این طرح تمایل داشتند ملاحظه نمودند.
علی رغم اینکه اکثریت مطلق قربانیان این طرح از محرومترین لایه های اجتماعی بودند که به هیچگونه نهاد ، مجموعه یا تریبونی برای بیان حقایق دسترسی نداشتند ، این مجموعه موفق شد تا با بازگشت تعداد کثیری از افراد قربانی این طرح که یا بلاقید یا با ضمانت به جامعه بازگشتند و یا به زندان های مختلف منتقل شدند در اواخر سال 86 به گفتگو بنشیند و مستندی در این باب در خصوص شرایط غیرانسانی این کمپ تهیه نمایند.
اکنون پس از بیش از یک سال و نیم از زمان آغاز سلسله طرحهای مذکور ، کمپ کهریزک که میتوان از آن به عنوان یکی از ضد انسانی ترین شکنجه گاههای موجود نام برد نه تنها تعطیل نگردیده است که با اضافه نمودن بخشها و بندهای دیگری همچون بند زنان گسترش یافته است.
آخرین قربانیان این کمپ که در طی روزهای اخیر به زندانهای اوین و رجایی شهر منتقل گردیده اند شرایط آنجا را بی تفاوت با زمان آغاز کار این کمپ میدانند از اینرو شرح کلی در خصوص وضعیت محیطی و رفتاری در کمپ مذکور را میتوانید در جزوه مربوطه مطالعه بفرمائید.
قربانیان مورد اشاره که تعداد آنان به دهها تن میرسد حتی از وضعیت حقوقی پرونده خود اطلاعی ندارند و تاکنون به هیچ مرجع قضائی معرفی نشده اند و به طور یقین پروسه های بازداشت و بازجویی و زندان آنان بدور از حداقل استانداردهای حقوقی و قانونی می باشد .
قربانیانی که این مجموعه در روزهای اخیر موفق به گفتگو با آنان شد علاوه بر مشاهدت متعددی از فوت زندانیان بعلت ضربات وارده و یا بدرفتاریهای سیستماتیک در کمپ مذکور همگی از موضوعی مشابه یاد می نمودند و آن واقعه ای در مردادماه سال جاری می باشد که نیروهای نظامی تعداد 18 زن بازداشت شده را بعلت فقدان بند ویژه زنان در کمپ مذکور در داخل کانکسهای فلزی در درجه حرارت بالا حبس نمودند.
در اثر این عمل و به علت عدم توجه به وضعیت آنان تمامی این افراد بعلت حرارت بالا و مشکلات تنفسی جان خود را از دست دادند .
زندانیان مذکور عنوان می نمایند در اثر این حادثه بوی مشمز کننده تعفن جسد ، کمپ مذکور را در بر گرفته بود و پرسنل نظامی از این واقعه و ذکر آن برای ایجاد فضای رعب وحشت بیشتر در کمپ مذکور استفاده میکردند.
گفته می شود موارد و پرونده های فوت متهمان در این کمپ با مدعیاتی همچون استفاده از مواد مخدر ، ایست قلبی یا خودکشی بسته میشود.
این زندانیان همچنین از حضور منظم سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی در این کمپ سخن میگویند و تقدیر وی از پرسنل نظامی بعلت برخوردهای غیر انسانی آنان با متهمان.
همچنین گفته میشود نیروی انتظامی در منطقه تهرانپارس (خاک سفید) در حال ساخت محلی جدید با استفاده از تجربیات کمپ کهریزک جهت برنامه های آتی خود می باشد.
از اواخر اردیبهشت ماه سال 1386 سلسله عملیات های پلیسی در سرتا سر کشور خصوصا در تهران از طریق نهاد های انتظامی و امنیتی با نام طرح ارتقای امنیت اجتماعی شروع شد ، که موجی از تنش ها و حاشیه ها را در ابعاد داخلی و خارجی رقم زد. مسلما افکار عمومی در سایه حمایت رسانه های دولتی ، از این طرح تنها آنچه را که گردانندگان پشت صحنه این طرح تمایل داشتند ملاحظه نمودند.
علی رغم اینکه اکثریت مطلق قربانیان این طرح از محرومترین لایه های اجتماعی بودند که به هیچگونه نهاد ، مجموعه یا تریبونی برای بیان حقایق دسترسی نداشتند ، این مجموعه موفق شد تا با بازگشت تعداد کثیری از افراد قربانی این طرح که یا بلاقید یا با ضمانت به جامعه بازگشتند و یا به زندان های مختلف منتقل شدند در اواخر سال 86 به گفتگو بنشیند و مستندی در این باب در خصوص شرایط غیرانسانی این کمپ تهیه نمایند.
اکنون پس از بیش از یک سال و نیم از زمان آغاز سلسله طرحهای مذکور ، کمپ کهریزک که میتوان از آن به عنوان یکی از ضد انسانی ترین شکنجه گاههای موجود نام برد نه تنها تعطیل نگردیده است که با اضافه نمودن بخشها و بندهای دیگری همچون بند زنان گسترش یافته است.
آخرین قربانیان این کمپ که در طی روزهای اخیر به زندانهای اوین و رجایی شهر منتقل گردیده اند شرایط آنجا را بی تفاوت با زمان آغاز کار این کمپ میدانند از اینرو شرح کلی در خصوص وضعیت محیطی و رفتاری در کمپ مذکور را میتوانید در جزوه مربوطه مطالعه بفرمائید.
قربانیان مورد اشاره که تعداد آنان به دهها تن میرسد حتی از وضعیت حقوقی پرونده خود اطلاعی ندارند و تاکنون به هیچ مرجع قضائی معرفی نشده اند و به طور یقین پروسه های بازداشت و بازجویی و زندان آنان بدور از حداقل استانداردهای حقوقی و قانونی می باشد .
قربانیانی که این مجموعه در روزهای اخیر موفق به گفتگو با آنان شد علاوه بر مشاهدت متعددی از فوت زندانیان بعلت ضربات وارده و یا بدرفتاریهای سیستماتیک در کمپ مذکور همگی از موضوعی مشابه یاد می نمودند و آن واقعه ای در مردادماه سال جاری می باشد که نیروهای نظامی تعداد 18 زن بازداشت شده را بعلت فقدان بند ویژه زنان در کمپ مذکور در داخل کانکسهای فلزی در درجه حرارت بالا حبس نمودند.
در اثر این عمل و به علت عدم توجه به وضعیت آنان تمامی این افراد بعلت حرارت بالا و مشکلات تنفسی جان خود را از دست دادند .
زندانیان مذکور عنوان می نمایند در اثر این حادثه بوی مشمز کننده تعفن جسد ، کمپ مذکور را در بر گرفته بود و پرسنل نظامی از این واقعه و ذکر آن برای ایجاد فضای رعب وحشت بیشتر در کمپ مذکور استفاده میکردند.
گفته می شود موارد و پرونده های فوت متهمان در این کمپ با مدعیاتی همچون استفاده از مواد مخدر ، ایست قلبی یا خودکشی بسته میشود.
این زندانیان همچنین از حضور منظم سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی در این کمپ سخن میگویند و تقدیر وی از پرسنل نظامی بعلت برخوردهای غیر انسانی آنان با متهمان.
همچنین گفته میشود نیروی انتظامی در منطقه تهرانپارس (خاک سفید) در حال ساخت محلی جدید با استفاده از تجربیات کمپ کهریزک جهت برنامه های آتی خود می باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر